පාලු අඳුරු නිල්
අහස මමයි
ඈත දිලෙන
තනි තරුව ඇයයි
යුගයෙන් යුගයට
හදවත් ඉල්ලන
බලාපොරොත්තුව, පැතුම ඇයයි...

අසාරවූ මහ පොළව මමයි
ගලා බසින දිය දහර ඇයයි
යුගයෙන් යුගයට
හදවත් නලවන
සදාකාලිකවු
සැපත ඇයයි...

කැළැව මැද ක‍ටු පඳුර මමයි
පිපී වැනෙන මල් පොකුර ඇයයි
යුගයෙන් යුගයට
හදවත් පුරවන
අඳුරු වේදනා කැටිය
ඇයයි...

<Amaradewa>





Leave a Reply