තව දිනක්  ගෙවුනා
පෑල දිග අහසේ
හුදකලාවී ඔහේ පාවෙන
වළාවක් බඳු ජීවිතේ
තව දිනක් ගෙවුනා
ඔබෙන් තොර
අයාලේ යන ජීවිතේ
තව දිනක් ගෙවුනා...

පෙරත් ජාතියෙහි
පතාගෙන ආ හැටිද අපි දෙන්නා
දෛවයෝගය මේනම්
යළිත් හමුවන වරම් අහිමිව
හිතේ කෙඳිරිලි ලොවට සඟවා
තවත් දවසක් කල්ප කාලය
ගෙවමු තනි තනියෙන් තනිවම..

සරත් සමයෙදි වැටී කොළ
සුළං වැද පා වෙන්නේ
සොබා දහමත් ඒ නම්
වසන්තය යළි ඒද නේවිද
සානු කම්පා මන්ද මාරුත
හිතේ ගින්දර නිවා සනසා
අප දිහා හෙට හෝ බලාවිද

<Malani Bulathsinghala, Janaka Wickramasinghe>



Leave a Reply