සොඳුර නුඹ ලිහිණියක
‍රැයේ අඳුරට හඬන
මමද ලිහිණියකු වෙමි
කැඩුනු ත‍ටු පිරිමදින

අහිංසක අප දෙදෙන
ත‍ටු කඩා මේ ලෙසින
සිඳී ගිය ගඟ දෑල
හැර දැමූයේ කවුද
සඳට දොස් නොකියන්න,
සඳ කුමක් කරන්නද
බාල වයසින් මැරුණ
ප්‍රේමයකි තරු එළිය..

ක‍ටුක දුක් විරහ මැද
අතරමං වී ගියද
අපි තවම පෙම් කරමු
අපේ ජීවිත වලට
කියා දෙමු පියඹන්ට
අපි අපේ පැටවුන්ට
නිදහසේ ත‍ටු ලැබුන
කුරල්ලන් වී දිනක..

<Gunadasa Kapuge>