සපුමල් සුවඳ වගේ
හොරෙන් හොරෙන් හොරෙන් ඇවිදින්
මේ පාළු රෑ යාමේ
හෙමින් හෙමින් හෙමින් හෙමින් ඇවිදින්...

පිය නගමු අපි
තරු හිනැහෙන හෝරාවේ
බොහෝ ගිනි ඇවිලි
හාදු පිපෙනා
නුඹෙ වත මඬලේ
අප හැඬු තරම් ලොව
නැහ දන්නේ
සඳ බලා හිඳි
අපේ සුසුම් ඉවසනු බැරි වී

සඳ අහිංසකයි නොවැ
අපි වාගේ
හෙමින් හෙමින් හෙමින් ඇවිදින්...
පිය නගමු අපි
හදේ හිරු ඇහරී
ගිනි බිඳී ලොව
කලඹවා රහසේ
ක‍ටු වැටට උඩින් පියනගමු අපි
සත් සියක් අරවින්ද හිනැහේවි

<Amarasiri Peiris>


Leave a Reply