සුසුම් පොදක් වී
හදේ ලැගුම් ගෙන නුඹ පෙරදා
ජීවිතයම ලෙස
සිතූ සෙනේහය ගෙන ගියේ
ම්ට නොකියා
මගේ සරා සඳ
හදේ ලැගුම් ගෙන
නුඹ කොහිදැයි සිතුනා..

මේ කුළු සේ විත්
නිල් අහසේ ‍රැඳි
ගිම් කල නිමවා
හදට රහසේ වැදි
මන කුමුදු විලේ පිපුනු
සුවඳ කුසුම් නුඹ සොඳුරු
මටත් හොර නුඹ තියා ගිහින්
නෙත කඳුළු..

දිගත හමා යන මද පවනක් වී
රෑ කල සිහිනෙක හද තුල සැඟවී
මුදු කැළුම් සලා දිගැසින්
‍රැය පුරා ගෙනෙ සරදම්
නුඹේ අකීකරු හිතින් නොවේ
මට අස්වැසුම්...

<Kasun Kalhara>