පිනි වැස්ස සැපයි
ගිනි අවුව දුකයි
දන්නේ බොල් සුළඟ තමයි
මුර මැස්ස කැපයි
නිදි සුව අකැපයි
ඉන්නේ සීරුවෙන් තමයි

සෙබළාණනේ සංග්‍රාමයේ
ජය පැරදුම දෙකම එකයි
සුහදානනේ සුභ සාමයේ
තීරකයා ඔබම තමයි

තුන්යම හිටගෙන සමහරවිට එක පිම්මේ
වෙඩිසර ඇවිදින් දුක සැප විමසයි හැල්මේ
කියවෙන රණ ගී මද නල පමණයි දන්නේ
කඳුලින් හිනැහී සටනේ උණුසුම ‍රැක ගන්නේ..

රුධිරය පුදා දිරියෙන් දිරි ලැබ ගන්න
සතුරන් පරදා නිරතුරු දිවි ‍රැකගන්න
ඉදිරියටම තැබු පය පස්සට යළි නොගන්න
රස්සවට ආවත් නොබියව යුද්ද කරන්න....

<Senanayaka Weraliyadda>