I'm nobody! Who are you?
Are you nobody, too?
Then there's a pair of us -- don't tell!
They'd banish us, you know.

How dreary to be somebody!
How public, like a frog
To tell your name the livelong day
To an admiring bog!

ඉගිලෙන්න ඔබ එක්ක ආකසේ
විඳගන්න ඒ සිසිල මා සිත් සේ
මට දෙන්න ඒ වරම
කවදාද ඔබ එන්නෙ
පිනි බින්ඳු මල් වැහි අරන්..
සඳ මිතුරි
සිත මිහිරි කල මැනවි
බිඳු කඳුළු
පිනි පොකුරු කල මැනවි

මට මමම වී ඉන්න
ලෝකෙන් ඉඩක් නොදෙන
ඈතට වෙලා අපිම අපි වී ඉතින්
නව ලොවට මුල් අනු දෙන්න
මිල නොවන පෙම් කවිය පබඳින්න
පිනි වැස්ස වස්සන්න
මද්දහන තෙත් වෙන්න
ආදරය දළුලන්න මිහිකත මතින්
සිහිනේ සනහා කිරනින් දැවෙනා...

ජීවිතය විඳගන්න ලෝකෙන් ඉඩක් නොදෙන
ඇතට වෙලා තෙමෙමු
පිනි වැහි පොදෙන්
ප්‍රේමයට ප්‍රේමය වෙන්න
නිල නොවන ජීවිතය පුබුදන්න
පිනි වැස්ස වස්සන්න
මද්දහන තෙත් වෙන්න
ආදරය දළුලන්න මිහිකත මතින්
සිහිනේ සනහා කිරනින් දැවෙනා...

<Kasun Kalhara>