දෙකොපුල් කඳුලින් තෙමා
තොල්පෙති නලලත තබා
නික්මුන දා
හිස සිඹ මා
ලතැවෙමි රෑ තුන්යමේ..
සුහදිනියේ..

මින් පෙරදි අපි මේ වගේ
වෙන්වී යන්නට ඇතී
මේ කඳුලු ගංඟා ඉමේ
කොතැනක හෝ
මගෙ දෙනෙත් ඉකිබිඳී
ඔබෙ දෙනෙත් යලි යලි සොයයි
අප පතා අවා වගේ වෙන්වී යයී
ඔබෙ පපුතුරේ මා හිඳී
මගෙ පපුතුරේ ඔබ හිඳී
ළං වෙන්න වෙන්නෙනම් නෑ
සුහදිනියේ....

සුදු සිනිඳු මල් පෙති වගේ
ගිලිහී යන්නට ඇතී
මුදු සුවඳ විඳිනා ඉමේ
කොතැන පිපී
හමුවීම ප්‍රේමය නොවේ
වෙන්වීම ප්‍රේමය වඩයි
අපි පතා අවා වගේ වෙන් වී යයී
ඔබෙ සිහින වල මා හිඳී
මගෙ සිහින වල ඔබ හිඳී
එය පියවි ලෝකය නොවේ
සුහදිනියේ...


<Lahiru Perera>

Leave a Reply