තරුමල් යායම
පොඩි කර අහස් විලේ
ඉර හඳ මිරිකා
දියකර සාගරයේ
අඳුරේ උන්නෙමි
ලොවම එපාවී
මා හැරදා ඈ ගිය දවසේ

දුක පෑවසුවෙමි
අසනා කෙනෙක් නැති
පාලු නෑසුවෙමි
තනියට කෙනෙක් නැති
තැවුනේ දැවුනේ පිරිසිදු සිතකින්
එකම ළදක් වෙත
පෙම් කල උමතුවෙනි

නුවර උයන් මැද
හමුවු ළදුන් නැති
යටසින් බැලු නෙත්
රහසින් කතා නැති
තැවුනේ දැවුනේ පිරිසිදු සිතකින්
එකම ළදක් වෙත
පෙම් කල උමතුවෙනි

<Gunadasa Kapuge>


Leave a Reply