ලෙලි තලන
නුඹෙ අතට
රන් මුදුව ගොරහැඩිද දෝනි
සෙනසුරුට පෙම් බඳින දෝනි

නෙළු රන් කෙඳි අතුල යහනේ
ප්‍රේමයේ ඇටසැකිලි සැතපේ
මනමාලකම් කරන නිවට දුප්පත් කුමරු
බින්න බැහලා වගේ ගෙපැලේ...

ලෙලි දමන පල් වතුර පොකුණේ
රන් පියුම නැතිද තව පිපුනේ
තලාපන් දෝනියේ ගිනිමරන කුරිරුකම්
සෙනසුරා හැර දුවයි අපලේ....



<Gunadasa Kapuge>

Leave a Reply