සඳ දිය දෙවුන සේ
සිනහව පිපුනාම
නුඹ කොයි තරම් සුවඳද
මගෙ හිත ගාව
දෑ කුල සිරිත්
සිටි සද මග අවුරාන
හමුවී වැලපෙමුද
මෙලෙසින් හැමදාම

නෑඹුල් පැතුම්
අහසට නැග රහසේම
දිලිසෙන්නේද
පුර පස දිලි සඳ ගාව
එ හද ඇයිද
දියවක දී මුළු රෑම
දියවී ගිහින් රැඳුනේ
තරු ඇස ගාව

ළය මත පිපුණු
උණුසුම් සුසුමක සුවඳ
සෝදා හල හැකිද
ගැරහුම් රළ ගාව
කඩ ඉම ළඟ ඉඳන්වත්
නුඹ හැමදාම
මට අත වනපන්
නලියන නළ සේම

<Malani Bulathsinghala, Asanka Priyamantha>