හිත දුර හන්දා
නෙතු ලග හංගා
සිහින ගණින හින්දා
තනිකම හන්දා
ඈතක රන්දා
මතක හිත ඇහින්දා
අරුත කියන සෙනෙහේ
නුඹම වේද මන්දා

ඈත අතීතෙක අමතක සෙනෙහේ
හිතවත් කරනා
සිහින පොතේ කවි දහසක් අතරේ
නුඹමයි හිදිනා
නොමැකෙන සේ හදවතේ ඉන්න නුඹ
අරුතෙන් පතනා

අහස වගේ නුඹ සිතුව අතිතේ
මතෙකට නැගෙනා
හැඬවෙන හිත ලග තනියට ඉන්නේ
නුඹමද කියනා
ඉස්සර දවසක තහනම් හීනේ
ආයෙත් දකීනා..

<Athma Liyanage>

කුරුටු ගෑ ගී පොතේ
කුරුටු ගී කෑ ගසා
ගිලන් හද පාරවා
ගෙනේ වද වේදනා

ඔබෙන් පෙරදා
උගෙන කවිකම්
ලියූ කවි ගීතිකා
ඔබේ නාමෙන්
හැඞූ කඳුලින්
ගයමි මම කිවිඳුනේ

මියුරු කවි වැල්
කුරිරු ස්වරයෙන්
ඇසේ රෑ යාමයේ
නොලැබ කිවිඳුන්
කුමට කවිකම්
කිවිඳ මට කවි ලොවේ

<Nanda Malini>

සඳ දිය දෙවුන සේ
සිනහව පිපුනාම
නුඹ කොයි තරම් සුවඳද
මගෙ හිත ගාව
දෑ කුල සිරිත්
සිටි සද මග අවුරාන
හමුවී වැලපෙමුද
මෙලෙසින් හැමදාම

නෑඹුල් පැතුම්
අහසට නැග රහසේම
දිලිසෙන්නේද
පුර පස දිලි සඳ ගාව
එ හද ඇයිද
දියවක දී මුළු රෑම
දියවී ගිහින් රැඳුනේ
තරු ඇස ගාව

ළය මත පිපුණු
උණුසුම් සුසුමක සුවඳ
සෝදා හල හැකිද
ගැරහුම් රළ ගාව
කඩ ඉම ළඟ ඉඳන්වත්
නුඹ හැමදාම
මට අත වනපන්
නලියන නළ සේම

<Malani Bulathsinghala, Asanka Priyamantha>

වසන්තේ නිදා උන්
යොවුන් කෝකිලාවන්
ගයන්නේ සුපෙම් ගීත
හේමන්තයේ දී
වසන්තේ ළපල්ලෙන්
වැසී උන් කුසුම් කැන්
නටන්නේ පිපී දැන්
හේමන්තයේ දී

විලාපෙන් විඩා වී
රැඳී මං තලාවේ
වැසී අන්ධකාරෙන්
වැටී මංමුලාවේ
වළාවක් ලෙසින් මා
ඇදෙද්දී අයාලේ
ඔබෙන් නෙත් ලැබූයේ
හේමන්ත කාලේ

සුසුම් ලා දිවා රෑ
වෙළී හුදෙකලාවේ
එපා වී සියල්ලන්
පලා ආ වෙලාවේ
තුෂාරෙන් උදා වූ
සඳක් සේ නිශාවේ
ඔබයි නෙත් සැදූයේ
හේමන්ත කාලේ

<Nanda Malini>