මා දෙස නෙත් නොපියා බලාපු
හිමිහිට බලාපොරොත්තු ගෙනාපු
වැඩිපුර මාත් එක්ක නොවාපු
මතකෙට සොඳුරු තැන් ගොඩ ගසාපු
ඔබ තවමත් ඇය තමයි
මගෙ හිත හදාපු...

හිතුමතේ පාවෙනා
හිත හැදෙයිලු
ක්ෂිතිජයේ ගෑවිලා මොකටද
දුකයිලු...

පපුවට තුරුලුවී හිඳ හඬාපු
ළං වී තොදොල් බස් මට දොඩාපු
හිත ළඟ හීනෙන් නිදි වරාපු
සිහිනෙක සොඳුරු සුවය මට ගෙනාපු
මට තවමත් සුවඳ දෙයි
මලකින් හමාපු....

<Romesh Sugathapala, Lakshan>