දිනෙක ඔබ මා
හිරි පොද වැස්සේ
මල් කුඩෙ යටින් පියමැන්නා
මොනවද හිමිහිට මිමිනුවා

අද හීතල වැහිබිඳු නහවයි මා
මට හෙවන දෙන්න නුඹ ලඟ නෑ
මේ වැහිබිඳු ඒ ගැන දන්නෑ

නොඉවසිල්ලෙන් බලාවුන්
වසන්තය ආවේ දැනුයි
මාවත මල්ගොමු පිරි ගිහින්
හීතල හුලඟේ විසිරී
නුඹත් ලඟ උන්නානම් කියා හිතුනා
මටත් තුරුල් වී උණුහුම් වෙන්න තිබුනා
වසන්තේ ඒ ගැන දන්නෑ

අපි දෙන්නා හිනාවු ගංතෙර
තවමත් සිහිල් පවන් හමයි
හීනයක්වන් අතීතයේ සුවඳ තවම ගලනා
හීතලයි කියා නුඹ තැවෙන් එපා
මං නුඹේ හිතේ උන්නු තැන තවම උනුහුමයි
නුඹ ගැන දන්නේ මම විතරයි..

දිනෙක ඔබ මා
හිරි පොද වැස්සේ
මල් කුඩෙ යටින් පියමැන්නා
මොනවද හිමිහිට මිමිනුවා

අද හීතල වැස්සේ මං විතරයි
මල් කුඩේ යටින් මං තනියෙන්
මේ වැහි බිඳු ඒ ගැන දන්නෑ...


(මේකෙ සමහර වචන වැරදි ඇති.. සමාවෙන්න ඕන ඇහෙන විදියට ටයිප් කලේ.)
<Sixeth Lane>


One Response so far.

  1. අපූරුයි. බෙදා හදා ගත්තාට ස්තුතියි ..!

Leave a Reply